کاکتوس زنده!

رفتیم گل‎فروشی، داشتیم کاکتوس‎ها رو (با ذهنیت پلید خریدن کاکتوس به جای گل ) نیگاه میکردیم، آرزو میگه: «آدم باورش نمیشه اینا هم موجود زنده‎ن!»

داریم نیگا میکنیم به ظاهر به نظر، سختشون، و تیغ تیغ‎هایی که انگار چیزی شبیه یه مجسمه‎ی بی‎روح پلاستیکیه؛ من میگم: حتی گل میده! و نگاهمون روی کله‎ی نمیدونم چرا قرمزه‎شه که کمکی به روح‎دار شدنش نکرده بود! (گل نبود، یه قسمت از خود کاکتوس، قرمز بود، مث یه کلاه!)

داشتم برا زهرا تعریف میکردم؛ زهرا میگه باهاش همزادپنداری دارم (صرفه‎نظر از اینکه مخالفم!)

میگم وای؟

زهرا: «cause it doesn't matter how dead I may look..There's life inside me..»