مانمانیم و عکس ما ماند کار دنیا همیشه بر عکس است
شاید یکی از مهمترین عوامل ثبت کردن و قاب گرفتن محیط یا آنچه دریچه نگاه ما می بیند ترس از دست دادن لذت و برداشتی است که ما نسبت به هستی یا آنچه در اوست داریم . حال باید دید این ترس یا لذت ریشه در کجا و دارای چه انگیزه ای است. من می پندارم این که زمان ما را می بلعد و به ناکجا می برد از یک سو و حس جلوه گری ما و جای گذاشتن نشانی از خود و عریان کردن آنچه به نام هنر و یا اصالت فکری بشر است از سوی دیگر باعث شده است (من افسار گسیخته ) و معترض به گذر برق آسای زمان به ثبت وقایع و تصاویر اطراف بپردازد .
حال آنکه با فلسفه مرگ اندیشی و نداشتن دستاویزی برای ماندن و تثبیت خود.. عکس خود بن مایه ایست حیاتی که از دریچه آن هم به گذشته ئ در حال وجود نداشته بپردازیم هم آنچه را که می بینیم و قدرت فریاد کشیدن زیبایی اش را نداریم به نمایش بگذاریم .
شهسان ٢٢ /فروردین/٨٩